top of page

Wie ben ik? Een reis om het ware zelf te herontdekken

Foto van schrijver: lucluc


Blauwe figuur met cape kijkt uit over glooiend landschap in tinten blauw en wit, abstracte vormen en serene sfeer.
Blauwe figuur met cape aanschouwt een sereen en golvend landschap van abstracte vormen in zachte tinten blauw en wit.

Heb je ooit het gevoel gehad dat je het leven van iemand anders leeft? Dat de persoon die je denkt te zijn, eigenlijk niet echt jij is? Ik heb me ook zo gevoeld. Ik gaf anderen de schuld, ontweek verantwoordelijkheid en verwachtte dat iemand anders de leegte in mij zou vullen. Maar de waarheid is dat de enige persoon die mijn leven kon veranderen, ikzelf was. En het begon allemaal met één vraag: Wie ben ik?

Deze vraag heeft me mijn hele leven achtervolgd, en zelfs nu, terwijl ik mijn 44e verjaardag nader, blijft het mijn reis vormgeven. Als ik terugkijk, zie ik hoe ik een groot deel van mijn leven doorbracht met het dragen van maskers, het onderdrukken van emoties en het proberen te voldoen aan de verwachtingen van de maatschappij. Maar hoe meer ik probeerde me aan te passen, hoe meer ik me losgekoppeld voelde van mijn ware zelf.

De vroege jaren: Een gevoelige ziel in een harde wereld

Als kind was ik een emotionele jongen. Ik huilde vaak, en hoewel mijn ouders van me hielden, straften ze me als ik me niet gedroeg zoals zij wilden. Mijn emotionele aard zorgde ervoor dat ik me onbegrepen voelde, en ik was vaak alleen. Op school vermeden mijn mannelijke klasgenoten me vanwege mijn gevoeligheid, dus trok ik meer naar meisjes toe. Eén van hen, een meisje dat aan de overkant van de straat woonde, werd mijn veilige haven. Bij haar kon ik mezelf zijn, en we beleefden samen veel avonturen.

Maar zelfs met haar vriendschap voelde ik me vaak geïsoleerd. Ik herinner me levendig hoe ik alleen op het schoolplein zat, huilend met mijn hoofd tussen mijn knieën, overweldigd door het gevoel dat niemand me echt begreep. Dit patroon van onbegrepen worden en het onderdrukken van mijn emoties volgde me naar de middelbare school. Rond mijn 16e creëerde ik een "veilige ruimte" in mijn gedachten – een plek waar ik mijn emoties privé kon verwerken. Ik begon ook mijn tranen te onderdrukken, beïnvloed door de maatschappelijke overtuiging dat "mannen niet huilen". Ik droeg een masker om mijn emoties te verbergen, maar vanbinnen was ik nog steeds dezelfde gevoelige ziel.

Liefde, verlies en de last van verwachtingen

Op mijn 19e werd ik voor het eerst verliefd. Ze was mijn trainer in een pizzeria waar ik werkte, en we waren een tijdje samen. Maar mijn zus keurde haar niet goed en veroorzaakte spanningen binnen onze familie. Uiteindelijk eindigde onze relatie, en ik was er kapot van. Ik huilde elke avond maandenlang, terwijl ik probeerde de pijn van het verlies te verwerken. Dit was een terugkerend thema in mijn leven – diep voelen, emoties onderdrukken en moeite hebben om verder te gaan.

Later, tijdens mijn tijd in het leger, ontmoette ik een andere vriendin. We verloofden ons, en ze werd zwanger. Maar het leven had andere plannen. Haar zwangerschap eindigde tragisch, en op dezelfde dag hoorde ik dat mijn grootmoeder was overleden. Alsof dat nog niet genoeg was, werd mijn moeder opgenomen in het ziekenhuis, en ik voelde me verscheurd tussen bij mijn vriendin zijn en mijn familie steunen. Die dag liet een diepe wond achter op mijn psyche. Ik herinner me dat ik in de bus zat te huilen, nauwelijks kon ademen, en het gevoel had dat mijn wereld instortte.

Deze ervaringen leerden me hoeveel ik mijn emoties had onderdrukt. Ik had een "veilige ruimte" in mijn gedachten gecreëerd om mezelf te beschermen, maar het weerhield me er ook van om mijn pijn volledig te verwerken. Ik droeg deze emotionele last met me mee, zelfs toen ik naar een nieuw land verhuisde en een nieuw hoofdstuk in mijn leven begon.

Het keerpunt: Verantwoordelijkheid nemen

Jarenlang leefde ik in een cyclus van pijn, verlies en zelfverwijt. Ik speelde het slachtoffer en geloofde dat het leven mij overkwam in plaats van voor mij. Maar uiteindelijk realiseerde ik me dat de enige manier om vrij te breken was door verantwoordelijkheid te nemen voor mijn leven. Ik moest mijn emoties onder ogen zien, het verleden loslaten en stoppen met anderen de schuld te geven van mijn omstandigheden.

Deze verschuiving gebeurde niet van de ene op de andere dag. Het vereiste diepe zelfreflectie, innerlijk werk en de bereidheid om ongemakkelijke waarheden onder ogen te zien. Ik begon patronen in mijn leven te zien – vergelijkbare situaties die zich herhaalden met verschillende mensen. Dit deed me afvragen of mijn onverwerkte emoties en overtuigingen mijn realiteit vormgaven. Ik begon te geloven in het idee van karma – niet per se als een spiritueel concept, maar als een manier om te begrijpen hoe mijn keuzes en acties mijn leven beïnvloedden.

De rol van de maatschappij: Losbreken van conditionering

De maatschappij categoriseert ons vaak – op basis van nationaliteit, beroep of zelfs de ziektes waarmee we te maken hebben. Deze labels kunnen ons helpen de wereld te navigeren, maar ze weerspiegelen zelden de waarheid over wie we zijn. Velen van ons voelen zich verloren omdat we geleerd hebben de menigte te volgen, geluk te zoeken in externe prestaties en onze individualiteit te onderdrukken. Maar deze ontkoppeling van ons ware zelf leidt tot frustratie, depressie en het gevoel dat er iets ontbreekt.

Ik heb dit zelf ervaren tijdens mijn tijd in het leger en terwijl ik in het buitenland woonde. Als Poolse man werd ik vaak gestereotypeerd als onintelligent of agressief. Ik werkte hard om een andere kant van mezelf te laten zien, maar het was uitputtend. Ik realiseerde me dat maatschappelijke labels en verwachtingen gewoon een andere laag van conditionering waren waarvan ik me moest bevrijden.

De reis naar zelfontdekking

Het keerpunt in mijn leven kwam toen ik stopte met het zoeken naar geluk buiten mezelf en begon te luisteren naar mijn innerlijke stem. Ik begon mijn geest te zien als een tuin, gevuld met zaden geplant door mijn familie, cultuur en maatschappij. Sommige van deze zaden groeiden uit tot prachtige bloemen, maar andere werden onkruid dat mijn ware zelf verstikte. De vraag "Wie ben ik?" werd mijn tuingereedschap, waarmee ik het onkruid kon verwijderen en mijn echte ik kon ontdekken.

Ik begon ook in mezelf te investeren – boeken lezen, cursussen volgen en leren over het menselijk lichaam en de geest. Als personal trainer zag ik hoe veel mensen fysieke en emotionele pijn met zich meedroegen, en ik wilde hen helpen genezen. Dit bracht me ertoe methoden zoals Brain Coaching en PDTR te verkennen, die mijn begrip van hoe trauma en emoties het lichaam beïnvloeden, verdiepten.

Authentiek leven: Een leven waar je niet aan hoeft te ontsnappen

Door deze reis heb ik geleerd dat echt geluk voortkomt uit leven in overeenstemming met je authentieke zelf. Het gaat niet om het afwijzen van de maatschappij of de systemen om ons heen, maar om het vinden van je eigen unieke manier van zijn binnen die systemen. Wanneer je stopt met het najagen van externe afleidingen en begint te luisteren naar je innerlijke stem, kun je een leven creëren dat voelt als een constante vakantie – een leven waar je niet aan hoeft te ontsnappen.

Verantwoordelijkheid nemen voor je leven is de eerste stap naar vrijheid. Het gaat erom te evolueren van een geconditioneerde versie van jezelf naar de schepper van je eigen realiteit. Zoals ik graag zeg: "Het leven gaat over de overgang van geconditioneerd naar conditioner." Wanneer je de controle over je leven overneemt, kun je een realiteit creëren die in lijn is met je ware zelf.

Jouw reis begint hier

De reis om je ware zelf te ontdekken is een van de meest lonende paden die je kunt bewandelen. Het is niet altijd gemakkelijk – het vereist moed, zelfreflectie en de bereidheid om ongemakkelijke waarheden onder ogen te zien. Maar de beloningen zijn het waard. Er wacht een leven vol vervulling, vreugde en authenticiteit op je.

Dus laat ik je met deze vraag: Wie ben jij? Wees eerlijk, wees nieuwsgierig en wees geduldig. De antwoorden komen misschien niet meteen, maar met tijd en zelfreflectie zul je de waarheid over jezelf beginnen te ontdekken. En wanneer je dat doet, zul je beseffen dat alles waar je naar op zoek was, altijd al in jou zat.


Deel je reis

We horen graag over jouw ervaringen en inzichten:

  • Wat resoneerde het meest met jou in dit artikel?

  • Welke uitdagingen kom je tegen op jouw pad van persoonlijke ontwikkeling?

  • Welke strategieën hebben voor jou het beste gewerkt?

Laat een reactie achter hieronder of sluit je aan bij ons communityforum om in contact te komen met anderen op vergelijkbare paden.

6 weergaven0 opmerkingen

Comments

Rated 0 out of 5 stars.
No ratings yet

Add a rating
Futureu.biz Privé Revalidatie & Sportprestaties | Functionele Fitness Training

+31 615 63 77 66

Anne Franklaan, 3417 Montfoort, Nederland

KvK-nummer: 71857036

  • Facebook
  • LinkedIn

Stay informed,
join our newsletter

Thanks for subscribing!

bottom of page